Evvel zaman içinde bir kulübede yaşayan çok yoksul bir karı koca varmış. Yoksulluklarından şikayetçi değillermiş, onları üzen tek şey bir çocukları olmamasıymış. Artık bir çocuk sahibi olmak istiyorlarmış. Bunun için yakınlardaki yaşlı büyücüye gitmişler. Büyücü onlara yetiştirmeleri için sihirli bir tohum vermiş. Tohumu ekip büyümesini beklemelerini söylemiş. Eve gelip tohumu hemen saksıya ekmişler ve beklemeye başlamışlar. Günler geçmiş tohum açmaya başladığında birgün
tomurcuğun ortasında sevimli, minicik parmak büyüklüğünde bir kız çocuğu oturduğunu görmüşler. Parmak çocuğu ellerine alıp şaşkınlıkla ona bakmışlar. Kadın kocasına:
-" Bu çocuğun boyu biraz ufak değilmi? " diye sormuş. Kocası:
-" Haklısın biraz ufak ama olsun bunca sene sonra bir çocuğumuz oldu baksana çok sevimli, onun adını parmak kız koyalım." demiş. Akşam olduğunda parmak kıza ceviz kabuğundan bir yatak hazırlamışlar üzerine yorgan olarak da bir yaprak kopartıp sermişler. Parmak kızı yatağına yatırıp uyumasını beklemişler, uyuduktan sonra odadan çıkıp kapıyı kapatmışlar. Parmak kız uyuyunca açık duran pencereden iki çift göz parmak kızı seyrediyormuş. Bu iki çift göz dere kenarındaki çirkin kurbağaya aitmiş. Kurbağa parmak kızı görünce:
-" Şu yatan küçük kıza bak tam oğluma eş olacak bir kız. Onu kaçırıp oğlumla evlendireyim." demiş.
Kurbağa yatağı ile birlikte küçük kızı sırtına alıp göle götürmüş. Kızı suyun üzerinde yüzen bir yaprağın üzerine bırakmış. Sabah olduğunda parmak kız yattığı odada olmadığını anlamış.
-"Annem ve babam nerede ? " diye ağlamaya başlamış.
Yanında duran kendisine gülen kurbağa dikkatini çekmiş. Bu kurbağa parmak kızı kaçıran kurbağanın oğluymuş. Kurbağa parmak kıza:
-" Artık benimsin, benimle evleneceksin, sakın kaçabileceğini düşünme, seni hiçbir yere bırakmayacağım." demiş. Parmak kız:
-" Lütfen beni bırak annem ve babamın yanına gitmeliyim beni çok merak etmişlerdir." demiş, ama kurbağa hiç oralı olmamış. Olanları uzaktan gören kırmızı balık parmak kızın haline acıyıp ona yardımcı olmaya karar vermiş. Hemen yanına giderek parmak kızın üzerinde olduğu yaprağı çekmeye başlamış. Parmak kız kendisini kurbağadan kurtaran kırmızı balığa teşekkür etmiş. Bu arada parmak kız kendisini mayıs böceğinin kollarında gökyüzüne yükselirken bulmuş. Mayıs böceği parmak kızı uçurup ormandaki bir çiçeğin üzerine bırakmış. Parmak kıza:
-" Burası güvenli kimse seni burada rahatsız etmez." demiş. Parmak kız ormanda çiçeklerin, böceklerin ve orman hayvanlarının arasında yaşamaya başlamış. Ormandaki bütün canlılar parmak kıza yardımcı oluyorlarmış. Günler geçmiş yaz bitip kışın soğuğu kendini hissettirip kar yağmaya başlamış. Parmak kız ormanda yürüyor ve ısınabileceği bir yer arıyorken ağaçların arasından bir ses geldiğini duymuş.
-" Küçük kız nere gidiyorsun." Bu ses sevimli farenin sesiymiş. Parmak kız farenin yanına gitmiş ve kendisini tanıtmış. Fareye başından geçenleri anlatmış. Fare parmak kıza:
-" Başından geçen olaylara çok üzüldüm. Artık istersen benimle yaşayıp ev işlerinde bana yardımcı olabilirsin." demiş. Parmak kız farenin teklifini sevinçle kabul etmiş. Kışı farenin yanında geçireceği için çok seviniyormuş. Birgün fare parmak kızın yanına gelerek akşam yemeğine konukları olduğunu söylemiş. Konukları köstebekmiş. Köstebek yerin altında yaşadığından gözleri iyi görmezmiş. Akşam olup köstebek gelmiş. Köstebek parmak kızı çok sevmiş ve ondan çok hoşlanmış onu yuvasına götürmeye karar vermiş.
-" Benimle gelip yuvamı görmek istermisin?" diye sormuş. Parmak kız köstebeğin yaşadığı yeri merak ederek bu teklifi kabul etmiş. Köstebeğin niyeti parmak kız ile evlenmekmiş. Köstebek ile birlikte giden parmak kız köstebeğin toprak kazması için uzaklaşmasını fırsat bilip köstebeğin evini gezmeye başlamış. Bir kuş sesini işitip yanına doğru ilerlemiş. Yerde yatan kuşu görmüş. Kuşun çok halsiz olduğu dikkatini çekip ona ekmek ve su vermiş. Karnı doyan kuş kendine gelip:
-" Sağol, az daha susuzluktan ölüyordum. Bana yaptığın iyiliğin karşılığında sana yardım etmek isterim. Yapmamı istediğin birşey varmı?" demiş. Parmak kız:
-" Beni buralardan uzaklara götürürmüsün?" demiş. Kuş parmak kızı sırtına aldığı gibi çok güzel çiçeklerin olduğu çiçekler ülkesine götürmüş. Parmak kızı sırtından indirip:
-" Ben yuvama dönmeliyim sen de etrafı gez burası çok güzel bir yer " demiş. Parmak kız çiçeklerin arasında gezerken bir çiçek yapraklarını açmış ve yaprakların arasından aynı parmak kızın boyunda bir prens çıkmış. Prens parmak kıza gülümseyerek:
-" Hoşgeldin" demiş. Parmak kız:
-" Ne kadar güzel bir ülkeniz var burada çok mutlu olacağıma eminim. " demiş. Prens parmak kıza:
-" Burası çok güzel bir ülke ama ben burada uzun zamandır yalnız yaşıyorum. Ama istersen benimle birlikte burada yaşayabilirsin bir ömür boyu mutlu oluruz." demiş. Parmak kız prensin teklifini kabul etmiş. Bu sırada parmak kızın annesi ve babası hergün ağlıyor ve parmak kızın nereye kaybolduğunu düşünüyorlarmış. Parmak kız anne ve babasının üzüldüğünü düşünüp onların yanına gitmiş. Annesi ve babası parmak kızı karşılarında görünce çok sevinmişler. Parmak kız onlara başından geçen olayları anlatmış. Çiçekler ülkesindeki prensle evlenip çok mutlu olduğunu söylemiş. Annesi ve babası kızlarının yaşadığına ve mutlu olduğuna çok sevinip çiçekler ülkesine yola çıkan kızlarına el sallayıp onu yolcu etmişler. Parmak kız ve prens bir ömür boyu mutlu yaşamışlar.
Buldum bir köşe, başladım işe, soğan, sarmısak satarken, terazimin kolu kırıldı bir güzele bakarken, kurbağa kanatlandı gitti gelin getirmeye, gelin çıktı çardağa, çat yerleşti bardağa, masaldır bunun adı dinlemekle çıkar tadı.....
Bir masal sitemizde olmasını istediğiniz masalları ve parmak çocuk masalı ile ilgili düşüncelerinizi kayran1976@gmail.com adresine yorum yazarak bize destek olabilirsiniz. Bu uzun masal ile ilgili düşüncelerinizi bize bildirmenizi bekliyoruz. Masal oku yazarak youtube videolarını çocuklarınıza izlettirmemeniz onlarla direk iletişim halinde olmanız pedagojik açıdan yararlı olacaktır.
|
|
0 yorum:
Yorum Gönder